Sutra komemoracija u spomen na Srbe ubijene u Varivodama i Gošiću
U selima Varivode i Gošić kod Kistanja sutra će biti održana komemoracija u spomen na srpske civile sa područja Šibensko-kninske županije ubijene nakon akcije “Oluja”.
Komemoraciju organizuju Srpsko narodno vijeće i opština Kistanje.
Sutra se navršava 20 godina od ubistva devet mještana srpske nacionalnosti u selu Varivode, i za te zločine do danas niko nije osuđen, saopštio je danas predsjednik Dokumentaciono-informacionog centra “Veritas” Savo Štrbac.
Dvadesetosmog septembra 1995. godine, gotovo dva mjeseca po završetku “Oluje”, u selu Varivode, ubijeno je devet mještana srpske nacionalnosti: Jovan Berić /75/, Špiro Berić /55/, Rajdivoj Berić /69/, Marija Berić /69/, Mirko Pokrajac 84/, Dušan Dukić /59/, Marko Berić /82/, Milka Berić /67/ i Jovan Berić /56/. Prosječna starost žrtava je 69 godina, navodi Štrbac.
Mjesec dana ranije, 27. avgusta, u susjednom selu Gošić ubijeno je sedam mještana takođe srpske nacionalnosti: Savo Borak /70/, Vasilj Borak /68/, Grozdana Borak /75/, Marija Borak /81/, Kosovka Borak /77/, Milka Borak /75/, Dušan Borak /56/. Prosječna starost žrtava je 70 godina. Ni za te zločine niko do danas nije odgovarao.
– Svi ubijeni u oba sela bili su civili, a u tim selima ni u vrijeme rata niti u vrijeme ubistava nije bilo nikakvih ratnih aktivnosti. Ostali su zato što nisu htjeli napustiti svoja ognjišta i što su povjerovali Tuđmanovim pozivima da svima koji nisu `okrvavili ruke` garantuje imovinsku i ličnu sugurnost. A, svi su ubijeni vatrenim oružjem iz neposredne blizine na kućnim pragovima – ističe “Veritas” u saopštenju.
Pripadnici MUP-a su ih, navodi “Veritas”, tajno pokopali na kninskom groblju pod oznakom “nepoznat”, iako su znali njihov identitet. NJihova tijela su u proljeće 2001. godine ekshumirali haški istražioci, među 301 tjelom, koliko ih je bilo pokopano na tom groblju, svi iz vremena “Oluje” i “postoluje”. Porodice su ih identifikovale 2002. u Zagrebu, a sahranjeni su u rodnim selima, gdje su im opština Kistanje i Srpsko narodno vijeće podigli spomenike, koji su već više puta bili skrnavljeni.
Pod pritiskom međunarodne zajednice i organizacija za zaštitu ljudskih prava, ta ubistva su relativno brzo procesuirana, tako da je Županijsko državno tužilaštvo u Zadru već 1996. podiglo optužnicu protiv šestorice bivših hrvatskih vojnika /Nikola Rašić, Ivan Jakovljević, Pero Perković, Ivica Petrić, Zlatko Ladović i Nediljko Mijić/ zbog krivičnog djela ubistva iz koristoljublja.
Iste godine Županijski sud u Zadru, iako su četvorica optuženika u istrazi priznali počinjenje djela, oslobađa ih optužbe u nedostatku dokaza. Naime, na glavnom pretresu svi optuženici su poricali učešće u tim ubistvima. a priznanja u istrazi su pravdali pritiscima od strane policije i istražnog sudije.
Vrhovni sud Hrvatske je ukinuo prvostepenu presudu i slučaj vratio na ponovno suđenje. Tokom ponovljenog suđenja pred Županijskim sudom u Šibeniku, 13. februara 2002. godine zastupnik optužbe je odustao od optužnice protiv svih optuženika jer je “nedvosmisleno utvrđeno da oni nisu mogli da počine te zločine”.
Ovi zločini su bili obuhvaćeni i optužnicom Haškog tužilaštva protiv hrvatskih generala u predmetu “Oluja”.
Na osnovu mnoštva dokaza Haški tribunal je utvrdio da su ubistva počinjena, ali ni on nije mogao /htio/ utvrditi ko su počinioci, pa su “ispali” i iz one prvostepene osuđujuće presude, navodi “Veritas”.
Neke porodice ubijenih pokrenuli su sudske postupke za naknadu štete, dodaje Štrbac.
Nakon početnog neuspjeha – a nakon što je Vrhovni sud, u jednom predmetu u fazi revizije, zauzeo stanovište da je smrt njihovih rođaka uzrokovana terorističkim aktom, to jest “aktom nasilja izvršenim iz političkih pobuda s ciljem izazivanja straha, užasa i osjećaja osobne nesigurnosti građana”, po kom osnovu je Hrvatska odgovorna, i to po načelima društvene solidarnosti, ravnomjernog snošenja javnog tereta, te pravičnog i brzog obeštećenja – ukazala im se šansa da dobiju obeštećenje.
U međuvremenu su donesene i prvostepene presude u korist oštećenih porodica, ali država /Hrvatska/ ih sada osporava zbog navodne zastare potraživanja, zaključuje se u saopštenju “Veritasa”.
(Agencije)
