Dometi Deklaracije Svesrpskog sabora- vodilja i svetionik srpske nacionalne politike za budućnost

Piše: Milan Tegeltija

Svesrpski sabor održan u Beogradu 8. juna 2024. godine iznjedrio je Deklaraciju o zaštiti nacionalnih i političkih prava i zajedničkoj budućnosti srpskog naroda.

Deklaraciju u 49 tačaka treba posmatrati kao sveobuhvatni dokument srpske nacionalne politike koji sa jedne strane ima ulogu identifikovanja izazova srpske nacionalne politike u sadašnjem geopolitičkom okruženju, a sa druge strane ima ulogu projektovanja srpske nacionalne politike za budućnost.

Ako pođemo od samog naziva Deklaracije (Deklaracija o zaštiti nacionalnih i političkih prava i zajedničkoj budućnosti srpskog naroda) uočljivo je da se u samom naslovu deklaracije već projektuje nacionalno i političko opredjeljenje srpske nacionalne politike izražena kao – “Zajednička budućnost srpskog naroda”.

Takvo opredjeljenje za “zajedničku budućnost srpskog naroda” iako je provejavalo srpskom politikom, dosad nije zapisano niti u jednom nacionalnom dokumentu, i ima ogroman nacionalni i strateški značaj u srpskoj nacionalnoj politici.

Taj naslov Deklaracije određuje i njen smisao i njene pravce djelovanja. Moglo bi se reći da srpski narod prvi put ima političko-strateški dokument ujedinjujućeg opredjeljenja i karaktera koji srpsku naciju vidi kao jednu i jedinstvenu sa zajedničkom nedjeljivom budućnošću kakva god ta budućnost bila.

Ako pogledamo cijelu Deklaraciju i svih njenih 49 tačaka, možemo jasno vidjeti kako svaka od tačaka te deklaracije upravo prati tu osnovnu nit deklaracije izraženu u njenom naslovu “zajedničku budućnost”.

To strateško opredjeljenje o “zajedničkoj budućnosti srpskog naroda” slobodan sam reći je i njen osnovni postulat, njen smisao i nit vodilja srpske nacionalne politike za budućnost i vjerovatno je najvažniji epilog Svesrpskog sabora i najvažniji momenat cijele Deklaracije.

Kako rekoh, u strateškim nacionalno počitičkim dokumentima srpskog naroda dosad nije bilo takve odrednice u pisanom dokumentu.

Dosad je takvu zajedničku budućnost i nedjeljivost u svom punom kapacitetu i narativu imala samo Srpska pravoslavna crkva i možda stidljivo Srska akademija nauka i umjetnosti, a sada je ta “zajednička budućnost srpskog naroda” iz te duhovne i intelektualne sfere došla i u svjetovnu nacionalno-političku sferu i zacementirana u zvanični nacionalno-politički dokument kao zvanično strateško opredjeljenje srpske nacionalne politike koje će određivati srpsku nacionalnu politiku kao jedinstvenu nacionalnu politiku srpskog naroda.

Sa tim opredjeljenjem srpske nacionalne politike su kroz Deklaraciju zvanično upoznati svi prijatelji, partneri, ali i neprijatelji srpskog naroda i to je poruka i opredjeljenje srpskog naroda sa kojom će morati da računaju u svim političkim i geopolitičkim procesima na zapadnom Balkanu.

Takođe sa tim opredjeljenjem su upoznati svi nosioci funkcija ispred srpskog naroda gdje god te funkcije obavljali i sve svoje aktivnosti će morati voditi u tom strateškom pravcu, što je samo po sebi Deklaraciji dalo i koordinirajući politički smisao.

Jasnoća Deklaracije u pogledu srpskog stateškog opredjeljenja o “zajedničkoj budućnosti srpskog naroda” je tolika da nikom ne ostavlja prostor za dilemu šta je srpska nacionalna politika i šta su srpski nacionalni ciljevi, a to je ono što je kroz istoriju Srbima kao političkom narodu često falilo i zbpg toga ova Deklaracija ima izuzetan istorijski i strateški karakter, pa bi je slobodno mogli nazvati i vodiljom i svetionikom srpske nacionalne politike za budućnost.