Helezove fantazmologije
Nije tako davno bilo kad je Haris Silajdžić hodao po SAD i lagao o “milionima bošnjačkih žrtava” tako prizivajući intervenciju velikih sila da ih izvuku iz belaja u koji su se sami uvukli. 30 godina kasnije, čini se da se Bošnjaci vraćaju oprobanom receptu.
Istini za volju, sve što su bošnjački političari radili uvijek su radili uz pomoć tutora. Jedino za šta su bili sposobni je da kompletnu državu uvuku u belaj, u želji da ispune neke svoje fantazmologije, a onda kad shvate da su nesposobni da odbrane bilo šta, a kamoli ideju, počinju da izigravaju žrtve i u pomoć prizivaju velikog brata. Mrtva je trka od kraja rata do današnjih ko je više lagao da bi se bolje dodvorio. Već su postale smiješne priče koje plasiraju, a čini se da ni najodaniji birači više ne vjeruju ono što im pričaju njihovi izabrani predstavnici.
Posljednji primjer je ministar odbrane u Savjetu ministara BiH Zukan Helez koji je rekao da na teritoriji “Republike Srpske postoje kampovi u kojim neki Rusi izvode vježbe”. Dalje tokom svog gostovanja je nastavio da priča o nekakvim bezbjednosnim saznanjima koje ima i spremnosti da “brani državu”. Ništa što nismo već viđali i slušali od mnogo pametnijih od Zukana Heleza.
Znamo da je priča o “ruskom malignom uticaju” na popularnosti dobila od izbijanja rata u Ukrajini, pa i ta logika da pričom o opasnosti od rusko-srpskog uticaja s namjerom prizivanja SAD u zaštitu Bošnjakaje negdje logična. Međutim, suština takve priče nije u tome da oni traže zaštitu, nego da prizivaju agresiju. Nekako se kod bošnjačkih političara, pod ideologijama raznih Suljagića, godinama rađala neutaživa želja da Srba uopšte nema. Ako može, da ih nikako nije bilo. Ipak, svjesni da tako nešto nije moguće, oni prizivaju SAD ne bi li im u tome pomogle.
Kada govorimo o kampovima, Helez bi se trebao baviti onima u FBiH, gdje ni policija tog entiteta ne može da uđe u pojedina islamistička naselja. A štaviše, bezbjednosne institucije FBiH im vrlo često pružaju svesrdnu pomoć. Ako su toliko željni rata, neka se ostave mikrofona i izlizanih fraza, pa slobodno neka se pridruže svojoj braći iz Hamasa. Jer u Republici Srpskoj nikom nije do rata.
Već 30 godina iz Sarajeva slušamo priče o ugroženosti BiH i stalne pozive bošnjačkih političara na odbranu države, a 30 godina jedino ko je ruši su oni – stalnom kretenizacijom naroda koji ovdje žive, ubjeđujući ga da ne mogu biti civilizovani ako ih neko sa strane ne civilizuje. Od sopstvenog naroda pokušavaju napraviti budale i neandertalce, jer očigledno oni drugačije ne bi mogli vladati.
Razumljivo je i za unutrašnje prilike da se Helez dokazuje da nisu izdajnici, kako ih pokušava predstaviti bivša vlast. Ali umjesto toga bi bilo bolje da sa pozicije na kojoj je pokaže sva nepočinstva SDA i ogoli njihov “patriotizam”, a ne da preuzima narativ Bakira Izetbegovića i njegovih pulena. Nisu birani da budu novi SDA, već da prekinu tu retrogradnu politiku.
Ne treba na Helezove fantazmologije, koje su plod političke marginalnosti i koje čašice više, shvatati ozbiljno. Greška srpskih predstavnika će biti ako krenu u dokazivanje da u Republici Srpskoj nema nikakvih kampova, jer će tako dati na težini jednom političkom marginalcu i sarajevskim gebelsovskim medijima čija jedina svrha postojanja je stalno držanje tenzija. Umjesto toga, treba da organizuju kampove poput onog na Jahorini, gdje su se okupili mladi, da pričaju o budućnosti.
(A. S.)
Oznake: Kolumna, komentar, Zukan Helez
