Matović: Uvijek se trudimo da sa “Banjalučankama” pomjeramo granice

Sa malo treme, ali sa mnogo entuzijazma i želje da sebe i državu iz koje dolaze predstave u najboljem svjetlu, Ženski kamerni hor “Banjalučanke” putuje na Svjetsku horsku olimpijadu, koja počinje u srijedu i traje sve do 16. jula u ruskom gradu Sočiju.

Nakon višemjesečnih aktivnih priprema i nedavno održanog koncerta na prepunoj tvrđavi Kastel u Banjaluci, “Banjalučanke” će učestvovati na najvećem i najrespektabilnijem svjetskom horskom takmičenju koje organizuje Svjetska horska asocijacija “Interkultur”.

Mladen Matović, umjetnički rukovodilac, kompozitor i dirigent, u intervjuu za “Nezavisne” je pojasnio da se “Banjalučanke” takmiče u najvišem rangu takmičenja “Championship Competition”. Dodao je da će Olimpijada okupiti oko 500 horova iz više od 80 zemalja svijeta, a sve horove će ocjenjivati sedmočlani stručni žiri, sačinjen od uglednih svjetskih kompozitora, dirigenata i eksperata za horsku muziku.

On je takođe najavio i da će snimanje studijskog kompakt diska hora započeti u ovoj godini, a završiće se tokom 2017. godine, kada hor proslavlja svoj veliki jubilej – 40 godina postojanja i aktivnog rada.

Pred “Banjalučankama” je jedan od najvećih izazova ove godine, učešće na Svjetskoj horskoj olimpijadi. Sa kakvim emocijama i očekivanjima putujete u Soči?

Imajući u vidu broj zemalja učesnica, izuzetna je čast i privilegija biti predstavnik svoga grada i Republike na jednom ovakvom takmičenju i daćemo sve od sebe da opravdamo dosadašnje rezultate i visok rejting našeg hora. Nakon takmičenja u NR Kini, Sjedinjenim Američkim Državama i Letoniji, ovo će biti četvrto uzastopno učešće našeg ansambla na Horskoj olimpijadi. Do sada smo osvojili dva olimpijska srebra i jedno olimpijsko zlato, što je trenutno najznačajniji rezultat u istoriji hora. Mi znamo da su pred svako takmičenje očekivanja naše javnosti uvijek visoko postavljena, ali istovremeno moram naglasiti da je veliki uspjeh direktna kvalifikacija i samo učešće na jednom ovakvom takmičenju. Ne želim da zvuči kao opravdanje, ali u našem ansamblu je u značajnoj mjeri došlo do smjene generacija, tako da će mnoge članice svoje prvo takmičarsko iskustvo imati upravo na Olimpijadi i zbog toga bih ovaj put bio vrlo oprezan u procjeni. Mnogo je faktora od kojih zavisi krajnji rezultat, a mi ćemo kao i svaki put do sada  dati sve od sebe jer smo naporno i vrijedno radili i spremni smo da stanemo pred žiri.

Kako je izgledao period priprema, da li ste imali nešto drugačiji i učestaliji tempo što se tiče samih proba?

Intenzivne pripreme za Olimpijadu su počele već u januaru i u tom periodu smo konstantno imali tri do četiri višečasovne probe sedmično. Koncert na tvrđavi Kastel je predstavljao odličnu priliku za testiranje nivoa izvođenja pojedinih takmičarskih kompozicija te svojevrsnu generalnu probu pred odlazak u Soči.

Već duži niz godina vodite ovaj hor i upravo u tom periodu “Banjalučanke” su ostvarile najbolje rezultate u svojoj istoriji. Šta je osim predanog rada potrebno da bi se hor izdvojio iz mase ostalih na svjetskoj sceni?

Tačno je da je u prethodnih nekoliko godina hor “Banjalučanke” ostvario najznačajnije rezultate u svojoj istoriji osvojivši zlatne medalje na takmičenjima u Lincu, Malti, Amsterdamu, Veneciji, Budimpešti, Barseloni, dva olimpijska srebra na horskim olimpijadama u NR Kini i Sjedinjenim Američkim Državama, te olimpijsko zlato na posljednjoj Svjetskoj horskoj olimpijadi u Rigi, što je do sada najveći rezultat hora. Posljednji uspjeh ansambla predstavlja osvajanje zlatne medalje na Evropskom horskom prvenstvu u Magdeburgu, početkom jula 2015. godine. Jedan od najvećih kvaliteta našeg ansambla, što kao pedagog smatram velikim uspjehom, jeste činjenica da smo izgradili jedan izuzetno harmoničan i “zdrav” kolektiv u kojem svi funkcionišemo kao jedna velika i složna porodica. Istovremeno, ponosan sam na činjenicu da smo u horu uspjeli da razvijemo visok stepen kolektivne odgovornosti i samosvijesti u smislu iskrene želje za što boljim predstavljanjem svog grada i Republike u svijetu i kod nas se pri odlasku na bilo koje takmičenje vrlo dobro zna šta je prioritet.

Posljednji koncert u Banjaluci i prepun Kastel dokazali su da ste dosadašnjim radom uspjeli ipak da srušite i neke predrasude, kao što su one da su koncerti horova namijenjeni samo užem krugu ljudi. 

Mi se uvijek trudimo da u svim segmentima našeg rada pomjeramo granice i idemo naprijed. Znali smo da imamo veliku podršku naših sugrađana, ali da će na koncert jednog hora doći skoro 3.000 posjetilaca, zaista nismo mogli ni naslutiti. Čini mi se da smo tek nakon toga postali svjesni šta smo uradili u prethodnom periodu i koncert na Kastelu je već rezultirao nekim novim promišljanjima u smislu daljeg razvoja rada hora. Rad Ženskog kamernog hora “Banjalučanke” doživljavam na neki način i kao misionarski jer smo u proteklom periodu uspjeli da animiramo i horskoj muzici privolimo značajan broj onih koji su imali predrasude o horovima i vokalnoj muzici uopšte. Mislim da je  stilski i žanrovski veoma raznovrstan repertoar našeg ansambla jedna od najznačajnijih odlika našeg hora.

Danas nemate baš puno horova koji se podjednako dobro snalaze u različitim žanrovima, a raspon repertoara našeg ansambla se kreće od kompozicija starih majstora renesanse, pa preko klasičara i romantičara seže do veoma složenih djela savremene muzike i efektnih aranžmana i autorskih kompozicija zasnovanih na našem tradicionalnom melosu.

(Nezavisne)