Naučnici strahuju da bi se mogao osloboditi “zombi virus”

Sve više temperature na Arktiku otapaju permafrost, stalno smrznuto tlo u regiji, pri čemu se mogu osloboditi virusi koji, nakon što su mirovali desetinama hiljada godina, mogli bi ugroziti zdravlje životinja i ljudi.

“Puno se toga događa s permafrostom, što je zabrinjavajuće, a to stvarno pokazuje zašto je važno očuvati ga”, rekla je Kimberli Miner, iz NASAinstituta Jet Propulsion Laboratory.

Permafrost prekriva petinu sjeverne hemisfere. Služi kao svojevrsna vremenska kapsula, čuvajući (osim drevnih virusa) mumificirane ostatke brojnih izumrlih životinja koje su naučnici uspjeli da iskopaju i proučavaju posljednjih godina. Ovaj vječni led je dobar za čuvanje ne samo zato što je hladan, već i zato što se radi o okruženju bez kiseonika kroz koji ne prodire svjetlost.

Sada, zbog globalnog otopljenja, temperature na Arktiku rastu do četiri puta brže od ostatka svijeta, otapajući gornji sloj permafrosta. Kako bi bolje shvatio koje rizike predstavljaju ovi zamrznuti virusi, mikrobiolog Žan-Mišel Klaveri sa Univerzoteta Aix-Marseille u Francuskoj testirao je uzorke tla iz sibirskog permafrosta da bi video ima li tamo virusa i jesu li još uvijek zarazni, prenosi Index.

Krenuo je u potragu za “zombi-virusima”, kako ih on naziva, i gle čuda, uspio je i da ih pronađe. Naime, Klaveri proučava određenu vrstu virusa koju je prvi put otkrio 2003. godine. Radi se o divovskim virusima koji su mnogo veći od onih uobičajenih te se mogu vidjeti i proučavati običnim svjetlosnim mikroskopom, odnosno za njih nije potreban moćniji elektronski mikroskop.

On je 2014. godine je uspio da oživi virus koji su on i njegov tim izolovali i iz permafrosta. Stavili su ga u kultivirane ćelije i učinili ga zaraznim prvi put u 30.000 godina. Klaveri je radi bezbjednosti odlučio da proučava virus koji napada samo jednoćelijske amebe, a ne životinje ili ljude.

Podvig je ponovio 2015. godine, izolujući drugu vrstu virusa koja takođe cilja amebe. A u najnovijem istraživanju izolovao je nekoliko sojeva drevnog virusa iz više uzoraka permafrosta, uzetih sa sedam različitih mjesta dijelom Sibira, i ustanovio da svaki od njih može zaraziti ćelije amebe.

Najstariji soj star je gotovo 48.500 godina, a Klaveri i njegovi kolege su ga pronašli u uzorku tla uzetom iz podzemnog jezera koje se nalazi šest metara ispod površine. Najmlađi uzorci, pronađeni u želudačnom sadržaju ostataka vunastog mamuta, bili su stari 27.000 godina.

Koja je tvoja reakcija?

0% Srećno

0% Ravnodušno

0% Zabavno

0% Smiješno

0% Bijesno

0% Tužno