Nele Karajlić: FBI – Dosije Tesla 26. decembra u Banjaluci
Predstavu “FBI – Dosije Tesla” izvešćemo 26. decembra u dvorani “Borik” u Banjaluci. Publiku koja dođe da je pogleda očekuje uzbuđenje. Ono isto koje je Tesla imao kada bi došao do nekog otkrića. Ili barem približno.
Ovim riječima legendarni muzičar, kompozitor, glumac Nele Karajlić najavio je gostovanje svog pozorišnog prvenca koji je premijerno izveden 19. novembra u Novom Sadu, a bavi se životom slavnog srpskog naučnika.
Karajlić, koji je scenarista, reditelj i kompozitor muzike za ovaj komad, ali i tumači lik policajca Nika Nelsona, za “Glas Srpske” otkriva kako je sve izgledalo iza scene i šta ga je najviše inspirisalo da napravi pozorišni spektakl o Nikoli Tesli.
Priča počinje sa policajcem Nikom Nelsonom, koji je dobio zadatak od šefa FBI-ja Edgara Huvera da 7. januara 1943. godine ode u hotel “Njujorker”, utvrdi smrt nekog starca i da pokupi sve njegove stvari. On je to i uradio, ali ga je dan kasnije pozvao šef i pitao: “Da li si pokupio baš sve stvari?” Tu počinje agonija policajca, koji shvata da to nije bio tek običan starac, nego naučnik svjetskog glasa.
– To je nešto što nikada do sada nisam radio, zato me i uzbuđuje. Imao sam prilike da radim na pojedinim pozorišnim predstavama i to mi je ulijevalo poštovanje prema toj umjetnosti, ali ovo je sada nešto sasvim drugo. Ovo je neka kombinacija pozorišta i filma. Veliki eksperiment – kaže autor predstave rađene povodom 160 godina od rođenja naučnika.
Prvo izvođenje bilo je na sceni Srpskog narodnog pozorišta, a Karajlić se prisjetio procesa koji je izrodio neobičan pozorišni projekat.
– Bez ikakve sumnje, najkomplikovanije je bilo uvezati sve dijelove predstave u jednu cjelinu. Koristimo sve raspoložive medije, od klasične igre preko muzike, snimljenog materijala do animacija. Sve je to uklopljeno u priču koja ima filmsku dramaturgiju. Možemo slobodno reći da je ovo film uživo – ističe idejni tvorac intrigantne priče koju je, zapravo, napisao u stihovima.
Poznato je i da je slavni naučnik pisao poeziju pa bi se ova predstava mogla označiti i kao omaž.
– Tesla je volio Getea. Volim ga i ja. Volio je Zmaja, ja sam uz Zmaja odrastao. Ljubav prema poeziji karakteristična je za romantike poput njega. On je osjećao da stih riječima daje posebnost. Znao je da snaga poezije ima snagu groma. Nije mu bez razloga, dok je u zalazećem suncu iznad Dunava ugledao magnetno polje, pao Geteov stih na pamet – primijetio je Karajlić.
Pošto je Tesla u javnosti uglavnom predstavljen kroz prizmu nauke, ovaj komad otkriva manje poznate detalje iz njegovog života.
– Mene je zanimao Teslin svjetonazor. Kako je on gledao na svijet oko sebe. Zbog čega je donosio odluke koje je donosio, a koje su često bile na uštrb njegovog dobra, na koji način se odnosio prema novcu, kocki, ljudima oko sebe. Šta je volio, a šta ne. Od čega je bio satkan, koji su ga vodili putevi – ispričao je Karajlić.
Istinitost priče
U predstavi je 70 odsto priče istinito, a 30 odsto fikcija.
– Ne vjerujem da je samo fikcija ta koja privlači publiku. Tesla sam po sebi bio je dovoljno intrigantan da je mamac za gledaoce čak i jedan vijek kasnije – kaže Nele Karajlić.
(Glas)