Treba smiriti političke strasti

Piše: Milko Grmuša

Volio bih da se političke strasti u Banjoj Luci što prije smire, a da se političke bitke vode u institucijama, tamo gdje im je i mjesto.

Ako jedna strana odbija da političke konflikte riješava tamo gdje je mjesto za to, u skupštini, onda teško da ima argument za protivljenje pozivima druge strane da se političke teme riješavaju na ulici.

Moj principijelan stav jeste da se o politici Grada Banja Luka raspravlja i odlučuje u Skupštini Grada Banja Luka. Zato jer to tako propisuju Zakon o lokalnoj samoupravi i Statut Grada Banja Luka, ali i zato jer sam demokrata po opredjeljenju.

Nisam pristalica vođenja politike na ulici, iako su mirni protesti ustavna kategorija i demokratski standard, a tek ne podržavam ideju da se političke odluke donose u zaključanim kabinetima i kafanama. Zato ne razumijem neprestane pozive skupštinske većine gradonačelniku „da sjednu i dogovore se“. Pa na svakoj sjednici Skupštine Grada sjedimo i razgovaramo, često i glasamo zajedno za iste stvari. Čemu ti neki posebni sastanci sa gradonačelnikom? Šta bi se na njima pričalo što nije za javnost? Da li takve stvari zagovaramo u Banjoj Luci?

Ja nisam za to. Javnost svjedoči da su sjednice ovog saziva Skupštine Grada Banja Luka maratonske i da tu postoji stalan i živ dijalog gradonačelnika sa svim odbornicima skupštinske većine. Kad je već tako, a jeste, da li su u stvari problem u Banjoj Luci odbornici skupštinske manjine? Jer, ako iz skupštinske većine žele da razgovaraju sa gradonačelnikom, a stalno ističu da su i oni dobili glasove na izborima, onda je fer da svi odbornici skupštinske većine razgovaraju sa gradonačelnikom, a ne samo nekoliko njih. Ako nekoliko njih samo priča sa gradonačelnikom, mimo očiju javnosti, onda ne razumijem kako će to doprinijeti transparentnijem radu banjolučkih institucija, a na čemu svi verbalno insistiramo.

Ako svi odbornici skupštinske većine insistiraju da pričaju sa gradonačelnikom, a ne žele da to rade u Skupštini Grada, onda je evidentno da im u tome smetamo mi odbornici skupštinske manjine koji takođe sjedimo u toj skupštini.

Zašto im smetamo? Da li zato što je najveći broj prijedloga odbornika skupštinske većine gradonačelnik prihvatio da bi pokazao širinu i da bi izbjegao političke revanšizme preko leđa građana, dok su naši prijedlozi uglavnom na čekanju? Da li zato što mi poštujemo dignitet i Skupštine Grada i gradonačelnika i cijele Gradske uprave, pri čemu na sve te subjekte mi najmanje utičemo?

Zaista, zašto su odbornici skupštinske manjine najveći politički problem u Banjoj Luci? Zašto Skupština Grada više nije mjesto odlučivanja? Zašto kolege iz skupštinske većine uopšte daju povoda onima koji ne žele dobro Republici Srpskoj da sad prave paralele o bojkotu zajedničkih institucija BiH i banjolučke skupštine? Ima li političke mudrosti koja bi izbjegla takve stvari?
Ako smatraju da im gradonačelnik krši politička ili lična prava, na raspolaganju su im pravni mehanizmi i institucije Republike Srpske da te stvari riješe. Imaju sudove, tužilaštva i policiju, zašto se sa njim obračunavaju preko Skupštine Grada u kojoj ionako imaju većinu i mogu da donesu odluke kakve god žele?

Još jednom molim sve aktere za ozbiljnost i odgovornost. Skupština Grada Banja Luka je funkcionisala i za vrijeme rata kad je to zaista bio izazov. Ako su nam naši prethodnici časno ostavili institucije da u njima radimo u interesu naroda koji je jedini vlasnik javnih sredstava, zašto sad sramotimo i sebe, i te svoje prethodnike i cijeli naš narod?

Ovo nije put što se sad radi. Ovako mladi političari neće napraviti ozbiljne karijere. Volio bih da razmisle ozbiljno o tome.