ZA I PROTIV: Banjalučanin Dinko Gruhonjić u centru polemike u Novom Sadu i Srbiji

Dinko Gruhonjić, profesor Odsjeka za medijske studije Filozofskog fakulteta Univerziteta u Novom Sadu i raniji predsjednik Nezavisnog društva novinara Vojvodine, rođen je u Banjaluci 1970. godine. Do početka devedesetih živio je u rodnom gradu, a nakon toga u Novom Sadu.

U proteklim danima i sedmicama, u Srbiji se vode burne polemike o njemu. Neposredni povod je Gruhonjićevo izlaganje na festivalu “Rebede” u Dubrovniku. Nakon toga, pojavili su se prijeteći grafiti na ulazu zgrade u Novom Sadu u kojoj živi Gruhonjić. Istovremeno, dio studenata Filozofskog fakulteta traži da Gruhonjić više ne predaje na ovoj instituciji, imajući u vidu i stavove koje je Gruhonjić iznosio u proteklim decenijama.

S druge strane, dio javnosti u Srbiji i regionu je podržao Gruhonjića.

Apel sa 80 potpisnika

Grupa od 80 intelektualaca i javnih ličnosti iz Srbije i regiona uputila je danas “Apel za slobodu javne reči i kritičkog mišljenja” u kojem su zahtevali od međunarodne zajednice da zaštiti živote novinarke Ane Lalić i novinara i profesora Dinka Gruhonjića iz Novog Sada.

Oni su naveli da apel objavljuju jer su “ozbiljno zabrinuti za živote kritičkih glasova u Srbiji, usled pojačane represije vlasti Aleksandra Vučića”.

“Propaganda predsednika Vučića je targetirala i izložila besprimernoj hajci novinara i profesora Filozofskog fakulteta u Novom Sadu Dinka Gruhonjića i predsednicu Nezavisnog društva novinara Vojvodine Anu Lalić. Lažiranjem i montažom snimaka i intenzitetom poziva na linč, njima je ozbiljno ugrožena bezbednost. Lalić i Gruhonjić su i do sada bili kritični prema režimu, ali su poslednje targetiranje i pozivi na linč poslužili, kao paradigma, u cilju ućutkivanja svih opozicionih glasova”, piše u Apelu.

Ocenili su da je reč o brutalnoj i anticivilizacijskoj kampanji protiv Dinka Gruhonjića i Ane Lalić, koja se služi “Putinovim metodama” i preti da eskalira.

“Skrećemo pažnju EU i SAD da je organizovana kampanja mržnje i poziva na linč protiv Dinka Gruhonjića i Ane Lalić, samo početak scenarija koji sledi kao rezultat sve većeg približavanja Vučića režimu u Moskvi. Zbog toga, pozivamo međunarodnu zajednicu da spreči predsednika Vučića da sprovodi unutrašnju represiju i da mu jasno stavi do znanja da više neće tolerisati nasilničko i antidemokratsko ponašanje, kao i da će nastavak i produbljivanje autoritarnih praksi izazvati posledice”, ističe se u Apelu.

Ocenjuje se da je kampanja protiv neistomišljenika brutalna jer Vučić po prvi put više nije siguran u svoju poziciju.

“Čitavu deceniju je uživao podršku Zapada, koja mu je omogućila da se pred javnošću predstavlja kao nezaobilazan faktor u promovisanju evropske Srbije. Sada je sa tom politikom završeno, a sve kritičkiji tonovi sa Zapada i Vučićevo okretanje autokratskim režimima, neminovno vode Srbiju u novu izolaciju, koja će pojačati unutrašnju represiju i teror prema svim kritički orijentisanim pojedincima i opozicionim grupama”, navodi se u Apelu.

Ocenjuje se da je prošla godina ogolila karakter aktuelnog režima u Srbiji kroz nekoliko tragičnih događaja: masakri u školi „Vladislav Ribnikar“ i Mladenovcu, teroristički napad u Banjskoj, krađa izbora, sve veće približavanje režimu u Moskvi i zaustavljanje procesa pridruživanja EU.

“Sve navedeno je dovelo do odlučnijeg angažovanja međunarodne zajednice usled gubitka poverenja u predsednika Vučića i bezbednosnih rizika koje njegova politika uzrokuje. Brojne međunarodne kritike koje su usledile nakon izborne krađe, kao i veoma oštra Rezolucija Evropskog parlamenta, doveli su do sve radikalnijeg i destruktivnijeg ponašanja predsednika Vučića”, piše u Apelu.

Dodaje se da je ključni cilj režimske propagande da kritike na račun korumpirane i nedemokratske vlasti, prikaže kao zapadnu kampanju protiv srpskog naroda, dok istovremeno Vučićeva vlast pokušava da se obračuna sa svim domaćim kritičkim glasovima, posebno pred beogradske izbore koje javnosti predstavlja kao nacionalne jer će oni odlučiti „kojim pravcem će Srbija krenuti“.

Apel su potpisali Dragan Bursać, Sonja Biserko, Zoran Vuletić, Lazar Lazić, Staša Zajović, Aleksandar Kraus, Jelica Minić, Ljiljana Latinović, Nenad Čanak, Aleksandar Olenik, Tamara Nikčević, Bojan Kostreš, Vesna Pešić, Svetislav Basara, Rada Trajković, Sead Turčalo, Miodrag Vlahović, Nikola Samardžić, Dubravka Stojanović, Boris Varga, Pavle Sekeruš, Aleksandar Bošković, Đokica Jovanović, Olga Manojlović Pintar, Milivoj Bešlin, Petar Žarković, Pavel Domonji, Lula Mikijelj.

Potpisnici su i Tanja Šuković, Darko Šuković, Nedim Sejdinović, Dunja Hadžiomerspahić, Saša Ilić, Aleksandar Sekulović, Dženana Karup Druško, Tanja Petovar, Pavle Radić, Duško Radosavljević, Nikola Krstić, Lino Veljak, Slobodan Dukić, Zlatoje Martinov, Aleksandra Đurić Bosnić, Branka Latinović, Nataša Mićić, Boris Kršev, Tomislav Marković, Izabela Kisić, Suzana Kadirić Sekulović, Štefica Galić, Nihat Hebibović, Ljupko Mišeljić, Mijat Lakićević.

Apel su potpisali i Nerzuk Ćurak, Renad Šeremet, Predrag Blagovčanin, Edin Osmančević, Danilo Kalezić, Veljko Milić, Balša Božović, Aleksandra Jerkov, Bojan Tončić, Vladimir Đurić, Maja Mrnuštik, Daško Milinović, Mladen Urdarević, Adnan Čirgić, Srđan Šušnica, Aleksandar Radoman, Boban Batrićević, Dušan Pajović, Nataša Govedarica, Srećko Đukić, Jovan Komšić, Milan Mića Jovanović, Luka Jovanović, Marko Božić, Bojana Vatić, Mila Jurić, Branka Panić, Dušan Mijić, Tanja Petovar, prenosi autonomija.info.

Negativno o Republici Srpskoj

Gruhonjić se veoma negativno izjašnjava o Banjaluci nakon 1990. godine, a posebno o Republici Srpskoj. O tome svjedoče njegovi raniji tekstovi i intervjui:

Banjaluka je rezervat za ratne zločince

Pavelić bi bio ponosan na braću po nožu iz RS

Podzemne vode u mom rodnom gradu

Javno djelovanje Dinka Gruhonjića izazivalo je i kritičke reakcije, a u više navrata njegovim likom i djelom bavio se Slobodan Antonić, profesor Univerziteta u Beogradu:

“Velikosrpski fašisti” protiv Gruhonjića

“Oni samo čekaju da Dunav zaledi”