Branko Miljković: Uvijek u vrhu srpske poezije

Jedan od najpoznatijih srpskih i jugoslovenskih pjesnika druge polovine dvadesetog vijeka, esejista i prevodilac Branko Miljković preminuo je na današnji dan 1961. godine.

Prvu pjesmu objavio je 1952. godine u beogradskom listu “Zapisi”, a  tada je imao osamnaest godina. Književna kritika ga je vrlo brzo, bez obzira na njegovu mladost, svrstala u sam vrh srpske poezije.

– Čovek zagledan u svijet ima pred sobom dvije alternative: da osjeti svoju ništavnost ili da se divi. Divljenje nas izjednačuje sa onim čime se divimo. Poeziju sam počeo da pišem iz straha – govorio je Branko Miljković.

Pored poezije, pisao je eseje i kritike i bavio se prevođenjem ruskih i francuskih pjesnika.  Tragično je preminuo u Zagrebu u noći između 11. i 12. februara 1961. godine. Neke od najpoznatijih zbirki pjesama su “Uzalud je budim”, “Smrću protiv smrti”, “Vatra i ništa”, “Poreklo nade”, “Krv koja svetli”.

(Glas)

Koja je tvoja reakcija?

0% Srećno

0% Ravnodušno

0% Zabavno

0% Smiješno

0% Bijesno

0% Tužno