Čime su se političari bavili prije politike?
Ko su ljudi koji vode državu, kako su gradili svoje karijere i u kojim oblastima, koje su škole završili i gdje su bili prije dolaska na političku scenu?
Predsjedavajući Predsjedništva BiH Bakir Izetbegović 1982. godine postao je konsultant u sarajevskoj firmi Konsalting i na toj poziciji ostaje narednih deset godina. Od 1992. godine bio je direktor Zavoda za izgradnju Kantona Sarajevo (KS), a od 2003. radi kao koordinator na projektu obnove Gazi Husrev-begove biblioteke. Tokom 2005. i 2006. godine bio i konsultant u izgradnji trgovačko-poslovnog BBI Centra u Sarajevu.
Mladen Ivanić jedan je od rijetkih na domaćoj sceni koji je i prije ratnih sukoba imao značajna politička iskustva. Po završetku studija, radio je kao novinar u Banjaluci, a 1985. godine započeo je akademsku karijeru. Radio je kao asistent na predmetu Politička ekonomija na Ekonomskom fakultetu u Banjaluci, a od 1988. godine i kao vanredni profesor. Političku ekonomiju je do 1992. godine predavao i na Ekonomskom fakultetu u Sarajevu, a od početka rata do 1998. na Ekonomskom fakultetu u Istočnom Sarajevu. Bolji poznavaoci političkih prilika pamte ga kao člana Predsjedništva Socijalističke Republike BiH od 1988. godine.
Dragan Čović od 1980. godine, pa sve do 1998. radi u mostarskoj kompaniji SOKO, prvo u tehnologiji i kontroli, a kasnije u rukovodstvu, da bi od 1992. do 1998. bio i generalni direktor ove firme, piše u CIN-ovoj bazi podataka. Radio je kao viši asistent na Mašinskom fakultetu u Mostaru, a kasnije je postao vanredni, pa redovni profesor Univerziteta u Mostaru, gdje predaje i na Ekonomskom i na Filozofskom fakultetu. Politikom se bavi od 1994.
Milorad Dodik bio je predsjednik Izvršnog odbora opštine Laktaši gdje je i počeo njegov politički uspon do prvog čovjeka Republike Srpske, dok je Marinko Čavara, predsjednik Federacije BiH, karijeru započeo radeći kao profesor mašinskih predmeta i fizike u srednjoj školi u Busovači, gdje je tokom 1992. bio direktor pošte.
Željka Cvijanović je radila kao nastavnik i profesor engleskog jezika, te kao asistent u Misiji Evropske unije u BiH. Bila je i šefica kabineta Milorada Dodika. Nedjeljko Ćubrilović bio zaposlen u preduzeću Rudi Čajavec gdje je radio od 1980. do 1988. godine, a poslije postaje direktor javnog komunalnog preduzeća u Banjaluci.
Fahrudin Radončić bio je novinar, kao i Ognjen Tadić te Igor Crnadak, a Dušanka Majkić radila je u Odsjeku za spoljnu trgovinu banjalučke kompanije Čajevec. Tokom rata postaje pomoćnik direktora u preduzeću Govorne tehnologije u sklopu Čajevca, a potom i direktorica. Ona je 2000. godine postala direktorica privatnog preduzeća Logos-tel.
(N1)
